Dawniej uczono nas, że dziecko rodzi się jako niezapisana czysta kartka. Obecnie wiemy, że dziecko z chwilą rodzenia się ma już w sobie zapis emocjonalny. Życie emocjonalne dziecka zaczyna się na długo przed opuszczeniem brzucha matki.
Z czym dziecko przychodzi na świat?
Dziecko przychodzi na świat z zapisami emocjonalnymi w kodzie genetycznym. W kodzie genetycznym ma zapisy o traumach rodowych, blokadach emocjonalnych. Z punktu widzenia ewolucji i przetrwania, jeśli w rodzie wydarza się coś niebezpiecznego, to ta informacja jest przekazywana z pokolenia na pokolenie w kodzie genetycznym po to, aby chronić przyszłe potomstwo przed tym wydarzeniem. Oprócz traum w kodzie genetycznym mogą być zapisane na przykład fobie.
W związku z tym dziecko już w życiu płodowym nie jest czystą kartą.
W dalszej części życia płodowego dziecko wchłania również emocje matki. Mowa tutaj o emocjach nieprzepracowanych i trudnych dla matki. Zapis takich wchłoniętych emocji dziecko ma zarówno w układzie nerwowym, jak i w ciele.
Wpływ na pierwsze chwile dziecka po drugiej stronie brzucha matki ma także poród i emocje z nim związane. W zależności od przebiegu porodu dziecko może być naznaczone traumą lub blokadami emocjonalnymi.
Na skutek tego co dziecko doświadcza podczas tych 9 miesięcy, dziecko zaczyna odczuwać swoje emocje. I ta emocja również może zostać nieprzetworzona i utknąć w ciele.
Przez 9 miesięcy ciąży mama daje dziecku podwaliny dotyczące tego, jak dziecko ma obsługiwać swoje emocje.
Podsumowując: zanim dziecko się urodzi ma styczność z zapisami z rodu taty, z rodu mamy, wchłonięte emocje mamy, emocje dziecka i emocje z okresu porodu. Zdecydowanie nie jest czystą kartą.
Czy można uwolnić blokady emocjonalne dziecka w brzuchu mamy?
Tak! Podczas takiego procesu dziecko w brzuchu mamy dawało odpowiedź w momencie trafienia na blokadę emocjonalną.
Po drugiej stronie brzucha
Po porodzie dziecko odczuwa wibracje emocjonalne matki. To, co matka myśli i na skutek tych myśli przeżywa powoduje wibrację komórek jej ciała, a ponieważ część tych komórek jest również w dziecku, to uruchamia się również wibracja u dziecka.
Nawet jeśli matka nie mówi dziecku o swoim stanie emocjonalnym, to dziecko i tak go odczuwa, co wpływa bezpośrednio na zapis emocjonalny dziecka.
Idealnie byłoby, gdyby kobieta przed zajściem w ciąże pozbyła się swoich blokad emocjonalnych. Jeśli tego nie zrobiła, nadal może to zrobić będąc już w ciąży. Ten okres 9 miesięcy jest ogromną zmianą dla ciała kobiety. Te wszystkie zmiany katalizują się w ciele i po porodzie kobieta zostaje z noworodkiem, z nowymi emocjami i z emocjami, które w niej utkwiły. To może skutkować między innymi depresją poporodową.
„Jestem bezpieczny!”
Małe dziecko sygnalizuje swoje emocje matce, której reakcja ma duży wpływ na to, jak dziecko odczytuje emocje w późniejszym życiu. Kiedy mama reaguje na emocje dziecka, wycisza jego układ nerwowy, a dziecko dostaje komunikat: „Jestem bezpieczny! Świat jest bezpieczny”.
Brak reakcji na emocje dziecka sprawia, że ono traci zaufanie do otoczenia. Może to doprowadzić do traumy i zerwania więzi, emocje blokują się w ciele.
O czym dziecko może Cię informować?
Najważniejsze, co mam Ci do powiedzenia: dzieci nie płaczą bez powodu. Dziecko zawsze ma jakiś powód do płaczu i nigdy to nie jest wymuszanie ani przyzwyczajenie. Małe dziecko doświadcza wielu zmian w swoim organizmie. Komunikuje to w sposób, jaki jest dla niego dostępny, czyli najczęściej poprzez płacz.
Co wpływa na prawidłowy układ nerwowy i emocjonalność dziecka?
Na prawidłowy układ nerwowy i emocjonalność dziecka wpływa:
- to, co mówimy, czyli SŁOWO,
- jak mówimy, czyli GŁOS,
- z jaką emocją i myślą dotykamy dziecko, czyli INTENCJA
- sposób dotyku, czyli prawidłowa pielęgnacja dziecka
Emocjonalność każdego dziecka jest inna. Każde dziecko może reagować inaczej na różne sytuacje i to jest zupełnie normalne. Nie porównuj swojego dziecka z innymi dziećmi.
